Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna w Tyczynie serdecznie zaprasza do odwiedzenia Czytelni, gdzie do 29 grudnia br. można podziwiać wystawę malarstwa Stefanii Wójcik, artystki pochodzącej z Janowa Lubelskiego.
Na wystawie prezentowane są obrazy wykonane technikami olejną i pastelową, przedstawiające kwiaty oraz krajobrazy. To wyjątkowa okazja, aby zetknąć się z pracami twórczyni, która od lat inspiruje swoją pasją i niezwykłym kunsztem artystycznym.
Kim jest Stefania Wójcik?
Stefania Wójcik ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych, specjalizując się w konserwacji zabytków, a dyplom uzyskała na UMCS w Lublinie. Jest członkinią Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Plastyków od ponad 20 lat i prowadziła zajęcia artystyczne na Uniwersytecie Trzeciego Wieku.
Artystka pracuje w różnych technikach – oleju, akwareli, pasteli – a także próbowała batiku i pisała ikony. Największą fascynację czerpie z odkrywania możliwości malarstwa olejnego i akwareli.
Prace Stefanii Wójcik były prezentowane na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych oraz muzeach w takich krajach jak Belgia, Niemcy, Holandia, Wielka Brytania, Hiszpania, Kanada, Australia i USA.
Artystka jest laureatką wielu prestiżowych nagród, w tym Medalu Kuratora, Nagrody Burmistrzów, Statuetki na Festiwalu Twórczości oraz licznych wyróżnień na ogólnopolskich przeglądach artystycznych w Rzeszowie, Zamościu i Tarnowie.
O swojej pasji mówi tak:
Każdemu obrazowi daję cząstkę siebie, a one pokazują, co mam w sercu. Porusza mnie natura. Zachwycam się otaczającym pięknem przyrody i zjawisk . Podziwiam kępy paproci na skraju ciemnozielonego lasu; dolinę, gdzie brodzi się po kolana w bratkach; strumień płynący niby srebrna wstęga pośród tęczowo barwnej łąki czy skąpane w słońcu pastwisko pełne rumianych poziomek. Połacie wrzosów usianych na piaszczystych skarpach , złoto brzóz jesienią czy kobierce maków i bławatów wśród brzemiennych kłosów zbóż, urzeczona urodą pól ciągnących się ku lasowi i horyzontowi oraz wyłaniający się z mgły szafirowy skrawek wzgórza. Coraz mniej jest urokliwych i dziewiczych zakątków. Niezauważane w codziennym pośpiechu i roztargnieniu, więc niech zapisane w kadrach obrazów cieszą oko widza.
Pasja twórcza wyzwala we mnie radość i ubogaca życie. Mobilizuje do nieustannych poszukiwań treści i formy, także tej abstrakcyjnej. Moje malarstwo może nie jest odkrywcze, nie szokuje, nie jest filozoficzne, brutalne czy agresywne – jak tendencje współczesne – ale cieszy się kolorem, emanuje witalnością i zachwytem nad naturą.
Poprzez spotkania z naturą i sztuką pogłębiam znajomość przyrody, siebie i otaczającego świata. Uzmysławiam sobie, że chcę wnieść w swoje obrazy ten świat i duży ładunek pozytywnych emocji, które są wyrazem radości tworzenia. Niech więc te pozytywne emocje emanują z płócien do Państwa i ocieplają otoczenie w pochmurne, mroczne jesienno-zimowe dni.
